Καταλύτης ο “άλλος” Βεζένκοφ

Βελτιωμένοι είναι; Με τις νίκες, πάντα … κερδίζεις κάτι. Αρκεί να μαθαίνεις από τις ήττες. Ο Ολυμπιακός απέναντι στο Μιλάνο έχασε, σχεδόν με κατεβασμένα τα χέρια, εκνευρίστηκε, βγήκε εκτός ρυθμούς και η διαφορά πήγε σε πολύ υψηλά επίπεδα.

Ο Μπλατ, όπως όλοι οι προπονητές, ενοχλείται όταν βλέπει την ομάδα του σε … ευθεία γραμμή. Ζητούσε αντίδραση και την είδε. Το ματς με τον Ήφαιστο δεν πιάνεται, λόγω της τεράστιας διαφοράς δυναμικότητας. Την Πέμπτη, ωστόσο, κόντρα στη Μακάμπι ο Ολυμπιακός έδειξε τις αρετές του και έφτασε στην τρίτη του νίκη γιατί:

– Από το δεύτερο δεκάλεπτο και μετά, έπαιξε καλύτερη άμυνα, κατά περιόδους πολύ καλή για να ξεπεράσει την καλή εκκίνηση των Ισραηλινών.

– Είχε στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα και τον έλεγχο του ρυθμού, αλλά και την ηρεμία να ολοκληρώνει τις επιθέσεις του.

– Κράτησε χαρακτήρα και δεν έχασε το προβάδισμα στο σκορ παρά τις προσπάθειες της λαβωμένης (κυρίως λόγω της απουσίας του Ουίλμπεκιν) Μακάμπι να μειώσει και δημιουργήσει πρόβλημα.

Ούτε αυτή τη φορά έλειψαν κάποιες επιπολαιότητες, ή βιαστικές σκέψεις με αποτέλεσμα να χάνονται κάποιες “σίγουρες” μπάλες κι είναι μικρές λεπτομέρειες που ο Μπλατ πρέπει να συζητήσει με τους παίκτες του, για να μην επαναλαμβάνονται.

Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙ

Ο Σπάχια είχε διαβλέψει (δεν ήταν και δύσκολο) το ότι ο Ολυμπιακός στα πρώτα τρία ματς έκανε τις περισσότερες επιθέσεις του με αιχμή του δόρατος τον Μιλουτίνοφ. Τα κορμιά της Μακάμπι (Ο΄Μπράιαντ, Μπλακ αλλά και Τάιους) ήταν αρκετά να θωρακίσουν τη ρακέτα της ισραηλινής ομάδας, ο Σέρβος σέντερ αφοπλίστηκε, αλλά αυτή τη φορά οι Πειραιώτες χτύπησαν από την περιφέρεια.

Ο Γκος έκανε μεγάλο ματς, λίγες φορές υπέπεσε σε λάθος, ήταν συνεπέστατος κάθε φορά που πήγαινε προς το καλάθι ολοκληρώνοντας με εντυπωσιακά ντράιβ τις προσπάθειες του. Ο Αμερικανός είναι παίκτης που εξελίσσεται από αγώνα σε αγώνα, έχει φανταστικό πρώτο βήμα και αν αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, θα διαπρέψει.

Ο Αξέλ Τουπάν, αυτό το βράδυ, ήρθε από τον πάγκο παίζοντας στο “3”. Έδωσε πράγματα που έλειψαν την περασμένη εβδομάδα (ενώ τα είχε προσφέρει απλόχερα στη Μπασκόνια) σκοράροντας 15 πόντους, με 4/5 τρίποντα ανάμεσά τους και τα δυο που έκριναν οριστικά τον αγώνα στο τελευταίο δίλεπτο.

Και ο Βασίλης Σπανούλης, φρόντισε να πατήσει αυτός το γκάζι. Αυτή τη φορά είχε γερά πατήματα, καλά σουτ και σωστές επιλογές φροντίζοντας να αποδιοργανώσει την προσπάθεια της Μακάμπι να τον σταματήσει. Ο Ντι Μπαρτολομέο έμεινε με την … όρεξη, με τον αρχηγό του Ολυμπιακού, να παίζει 27 λεπτά και να σκοράρει 16 πόντους, έχοντας και 5 ασίστ.

Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΒΕΖΕΝΚΟΦ ΚΑΙ Ο ΛΕΝΤΕΪ

Με τον Μιλουτίνοφ, για πρώτη φορά φέτος, μπλοκαρισμένο, ο Ολυμπιακός στράφηκε στους άλλους δυο ψηλούς που φορτώνουν με πόντους το αντίπαλο καλάθι. Ο Λεντέι, περισσότερο στο “5” σε αυτό τον αγώνα, πήρε προσπάθειες, κέρδισε φάουλ (είναι μοναδική η ικανότητά του, να κερδίζει τις επαφές και ο Ολυμπιακός θέλει να το εκμεταλλευτεί) σκόραρε 12 πόντους, είχε θετική παρουσία. Όταν έχασε, σε δυο-τρεις στιγμές, την αυτοσυγκέντρωση του, ο Μπλατ τον … καταχέριασε στο τάιμ-άουτ. Ο προπονητής τον έχει επιλέξει και είναι ιδιαίτερα απαιτητικός από ένα παίκτη “παιδί του”.

Μπάλες, βέβαια, πήρε και ο Πρίντεζης. Όταν είναι ήρεμος, δεν έχει κανένα πρόβλημα. Όταν κάνει δεύτερες σκέψεις, του βγαίνουν λάθη που δεν χαρακτηρίζουν την κλάση. Παραμένει, ωστόσο, ο παίκτης που θα ταλαιπωρήσει τον αντίπαλο, θα τον βάλει στην πλάτη του και θα τον νικήσει ακόμη κι αν χρειαστεί να καρφώσει “στα μούτρα του” (το έκανε στην πιο ωραία φάση του ματς με τον Άλεξ Τάιους).

Ο έξτρα κινητήρας του Ολυμπιακού άκουγε στο όνομα Σάσα Βεζένκοφ. Αν περιμένατε έναν παίκτη με … αργά πόδια και νωχελικές κινήσεις, τότε θυμάστε τον Βεζένκοφ πριν από πέντε χρόνια. Η πρόοδός του είναι καταπληκτική. Βάζει το κορμί του, βάζει τα χέρια του, παίρνει ριμπάουντ (πρώτος απ’ όλους στο ματς) και εξελίσσεται σε καταλύτη των “ερυθρολεύκων”, που για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια έχουν μια τόσο καλή όσο και αυθεντική λύση στη θέση “4” πίσω από τον Πρίντεζη. Φυσικά δεν ξεχνάει και την ικανότητα του στο σκοράρισμα, αλλά κυνηγάει όλες τις φάσεις στην άμυνα, όπως το εντυπωσιακό (όσο και νόμιμο) κόψιμο της μπάλας πάνω από το στεφάνι, αποτρέποντας ένα σίγουρο καλάθι του Κέιν κι ενώ η Μακάμπι επιχειρούσε την τελευταία της προσπάθεια.

Γενικά, ο Ολυμπιακός σούταρε με καλά ποσοστά, δεν ενοχλήθηκε πολύ από την άμυνα της Μακάμπι κι αν έλειπαν τα αβίαστα λάθη σε εύκολες φάσεις, θα μπορούσε να είχε κερδίσει πολύ πιο εύκολα. Σημασία, βέβαια, αυτή την εποχή έχει … η καταμέτρηση. Και μέχρι τώρα είναι θετική για τον Μπλατ και τους παίκτες του…

ΥΓ: Η Μακάμπι θα παίξει ρόλο στη διοργάνωση, αλλά ενδεχομένως να της στοιχίσει ο σοβαρός, όπως εξελίσσεται, τραυματισμός του Τζέρεμι Πάργκο, που έπαθε ζημιά στην μέση και δύσκολα θα επανέλθει σύντομα. Οι τραυματισμοί είναι ο … μεγαλύτερος αντίπαλος. Ήδη η Φενέρ, που έχασε τον Ένις, άλλαξε σχεδιασμό παίρνοντας ένα καθαρόαιμο σουτέρ (Έρικ Γκριν), ενώ η Χίμκι που βρίσκεται στο 0-4 ψάχνει εναγωνίως αντικαταστάτη του Πράδερ.

sport24.gr